Eerste verlies WF3   |    5 - nov - 2018

West-Frisia DP 2 - S.v. Westfriezen 3 (5-3)

Westfriezen 3 weet weer wat verliezen is! De laatste competitienederlaag dateerde van 19 november 2017. Ja je leest het goed, 350 dagen geleden verloor WF3 haar laatste competitiewedstrijd. Destijds ook tegen West Frisia, maar dan de mannen van het 3e (met oa Jaap Folsche, Derwin Dirven, Mike Leegwater -die nu weer in het 1e speelt-, Pim Fölsche, Heyme Vis, etc). Sinds die nederlaag speelden onze geel-witte vedettes van PartyTop Entertainment 19 wedstrijden, die eindigden in maar liefst 17 winstpartijen en 2 gelijke spelen. Maar vandaag kwam er dus een abrupt einde aan die unieke reeks.

De eerste 6 minuten stond het eigenlijk best goed bij ons, zou Giovanni Van Bronckhorst (Official) analyseren. In de openingsfase kopte Christian Bekoe de bal namelijk op de bovenkant van de lat en miste Raymond een 1-tegen-1 met keeper Berry van der Wouden. Vervolgens sloegen de Enkhuizer reserves echter genadeloos toe. Balverlies, ruime dekking, een keepersfoutje en te veel spelers voor de bal bij de Zwagers leverden onze tegenstander enkele kansen op. De eerste 3 schoten op doel vlogen echter ook nog eens allemaal binnen, waardoor er na 15 minuten een kansloze 3-0 op het electronisch scorebord stond. WF3 wist zich daarna enigszins te herpakken en de rood-gelen twijfelden tussen doordrukken of inzakken. Verdere grote kansen bleven daardoor uit in het eerste bedrijf, waardoor we voor het eerst in de rust tegen een achterstand aan keken tijdens de thee.

Om een eventuele terugkeer in de wedstrijd te forceren schoof David Kok door naar de voorhoede als extra spits en gingen we hoger druk zetten. Dit leverde in de 5e minuut een corner op, Steve Verhoef schoof de bal bij deze ingestudeerde variant over de grond in de voeten van Tom Van ‘t Hoff die legde de bal keurig bij de 2e paal waar David de bal terug kopte en Tim Klijnman hard binnenschoot, 3–1. 10 minuten later weer een corner, Tim slingerde deze op het hoofd van Steve, waarna David van dichtbij in de korte hoek kon scoren. 3-2, zou het onheil dan toch kunnen worden afgewend? Door de grote inspanning die we hadden geleverd om de aansluitingstreffer te maken en het wederom enorme leeftijdsverschil ten opzichte van onze opponenten vloeiden de krachten langzaam weg. Waardoor het veld soms wel erg groot werd. Uit een spaarzame counter besliste West Frisia de wedstrijd, waarbij de coaching van onze laatste linie niet heel sterk was. WF3 was niet meer bij machte om de tegenstander helemaal terug te drukken. Onze alles-of-niets-poging leidde tot een aantal stevige overtredingen van beide kanten, waarbij van onze kant Leön en Rob Spil de gele kaart ontvingen na slidings waarbij eerst de man en daarna de bal werd gespeeld. Onze tegenstander kreeg ook geel voor de bal wegtikken/praten, uit dat laatste haalden zij veel voldoening. Schreeuwen tegen elkaar, zeuren bij de scheids en vooral het praten tegen ons. Raymond werd uitgemaakt voor oude lul (klopt, 45 jaar!), anderen werden kale genoemd (klopt ook, Chris en Leon), Frits kreeg nog een verwensing naar de jaren-70 (klopt, hij is van 1979) en hun nummer 10 vond Tim een nep-Modric (klopt, die is namelijk jaren jonger, Kroaat en tweebenig). Maar dat terzijde, want de scheids floot een puike pot en hield alles binnen de perken.

Toen West Frisia de 5-2 binnen schoot uit een snelle aanval was de wedstrijd definitief gespeeld. Wel kregen we nog een grote mogelijkheid om de score een draaglijker aanzien te geven. Vanaf 11 meter faalde Raymond echter hopeloos, zijn schot hobbelde ruim naast het doel. Uit de volgende aanval raakte hij nog de lat. Het slotakkoord was voor Christian, uit een dieptepass van Martijn Dekker rondde hij bekwaam af, 3-5. De tijd was tekort voor een Duitse ontsnapping, zodat we na bijna een jaar de tegenstander weer eens mochten feliciteren in plaats van de felicitaties in ontvangst nemen.

Komende week is het inhaalweekend en zijn win dus vrij. Daarna nemen we het, eindelijk weer eens thuis, op tegen VV-SEW-Nibbixwoud. Vandaag gaf WF1 het goede voorbeeld door de blauwen uit Nibbixwoud op hun eerste nederlaag van het seizoen te trakteren. Het laatste goede nieuws vandaag kwam uit Hauwert, Jan Peerdeman is namelijk weer fit genoeg om 8km hard te lopen. Dus na de winterstop sluit hij weer aan. Tot 18 november, komt allen, want bij ons is het publiek altijd de grote winnaar!