WF3 Eind goed, al goed   |   19 - mrt - 2017

RKEDO 2 - WESTFRIEZEN 3 (1-2)

Eind goed, al goed

Vandaag stond een van oudsher katholiek onderonsje op het programma tussen de reserves van het Rooms Katholieke Eendracht Doet Overwinnen en de mannen uit het 3e van RKVV De Westfriezen. Dit affiche betekende ook een duel tussen de nummers 2 en 3 uit de competitie. De dag begon goed met de verjaardag van onze teammanager Harry Dekker, in de kantine werd dan ook onder het genot van een kop koffie uit volle borst ‘Harry Birthday’ gezongen door alle spelers.

Ondanks de afwezigheid van Roy Amigo, ivm het beperkte treinverkeer van de NS dit weekend, arriveerde WF3 keurig op tijd in De Goorn, met kledingtas, ballen, spelerspasjes. Ondanks de afwezigheid van Steve (wintersport), Tom (familiebezoek in China) en Andrei (door zichzelf niet fit verklaard) stond er een aardig elftal aan de start en een fysiek sterke bank met Martijn, Randy, Peter en Wouter.

Het begin van de wedstrijd was ietwat stroef, dit lag mogelijk aan de harde tegenwind, het feit dat Chris, Frits en Tim net een week op ski’s/snowboard hadden gestaan en Rob rechtstreeks vanaf een Düsseldorfse wijnboerderij kwam… maar als RKEDO al een keer gevaarlijk werd dan liepen zij zich vast op onze keeper. In de eerste helft viel Frits uit na een ongelukkige botsing, waarbij hij door een elleboog in zijn nek duizelig naar de kant moest. Daarnaast hadden de geel-witten veel moeite met de warrig leidende scheidsrechter, zo negeerde hij meermaals de vlagsignalen van zijn assistent, gaf hij corners die niemand zag, weigerde hij uitleg te geven over zijn beslissingen en floot de man in het zwart voor het rustsignaal toen Raymond eindelijk eens gevaarlijk werd gelanceerd. Ondanks de matige 1e helft van onze zijde haalden wij, mede dankzij een goede redding van Erik in een 1-op-1 situatie en oplettend verdedigen van onze backs Rob en Jordie, de rust relatief makkelijk met een 0-0 tussenstand.

In de rust kon iedereen zijn zegje doen, waarbij vooral ‘geen domme gele kaarten pakken’, ‘de bal over de grond spelen met deze wind’ en ‘een 1-0 overwinning is ook prima’ de voetbalcliches waren die werden meegenomen naar de 2e helft.

Na de wissel creëerde WF3 direct meer druk naar voren en was daardoor ook duidelijk de bovenliggende partij. Uit een goed opgebouwde aanval hielden de Zwagers een corner over, uit de gevaarlijke hoekschop van Rob wist de nr 10 van RKEDO in een reflex de openingstreffer te voorkomen... dit deed hij echter met zijn hand. Met als resultaat een terecht toegekende penalty en slechts geel, maar belangrijker met Raymond achter de bal betekende dat de 0-1 op het scorebord.

Na 16 wedstrijden is het wel duidelijk dat ons team van oud-gedienden voetballend van elke tegenstander kan winnen. Maar sommige spelers denken op tweederde van de competitie nog steeds dat zij ook van de scheidsrechter kunnen winnen (met praten). Net op het moment in de wedstrijd dat we elkaar keihard nodig hadden om het verschil in trainingsarbeid ongedaan te maken werd Leön, na een aantal stevige duels met zijn Hot ITem-collega, met geel naar de kant gestuurd.

In ondertal slingerde de ingevallen linksbuiten van Edo de bal in de 16, waar Don uiteraard zijn kopduel won. Alleen kreeg hij daarbij de bal ongelukkig tegen de hand. En wees de scheids onverbiddelijk naar de stip. Dat was nog niet alles, want ook Don werd voor 10 minuten naar de dug-out verbannen. Ondanks het goede track record van onze keepers bij penalty’s wist de nemer ditmaal Erik naar de verkeerde hoek te sturen. 1-1, WF3 met 9 man en nog 10 minuten op de klok… Op routine en wilskracht bleven we overeind, waarna we al snel weer met 10 spelers verder konden. RKEDO probeerde er een slotoffensief uit te persen en zij stuurden wat extra mensen naar het front. Met Randy Keizer voorop in de strijd wisten wij verdere averij te voorkomen. Het werd zelfs nog mooier. Uit een afgeslagen aanval van RKEDO stuurde Tim in de laatste minuut onze BaCo-spits nog 1x de diepte in. Met zijn laatste krachten, en wat hulp van de weifelende doelman, kon Raymond de winnende treffer in het verlaten doel schuiven. In het gejuich schreeuwde Chris: “Zwaar verdiend. En dat doet zeer.”, wat door de scheids als provocerend werd beoordeeld… misschien door het Duitse accent?

Al met al een heerlijke overwinning, als team hebben we de 3 punten over de streep getrokken vandaag. Mogelijk bewijzen we koploper Andijk met dit resultaat een goede dienst, maar bovenal blijven we zelf op de 2e plaats staan… #oneteamonedream Volgende week staat de thuiswedstrijd tegen WMC op het programma, onze kans op revanche voor het teleurstellende gelijkspel in de uitwedstrijd voor de winterstop.

Scoreverloop:

1-0 Raymond (penalty)

1-1 penalty

1-2 Raymond (assist Tim)