WF3 is er bijna | 14 - mei - 2018
S.v. Westfriezen 3 - VVS 46 2 (4-0)
Das Tor Phantom Christian beslissend
13 mei staat al weken in de agenda van menig Zwager en Spanbroeker. Niet omdat het Moederdag is, maar omdat de titelstrijd in de reserve 4e klasse die dag wordt beslist! Westfriezen 3 en het tweede van VVS staan al het hele seizoen gebroederlijk bovenaan, waarbij de geelwitten met 1 punt voorsprong aan deze pot gaan beginnen. Op het moment dat wij om 09.15 uur verzamelen en onze vedettes langzaam binnendruppelen voor een bak koffie bij Gonja Karssen Olie zit onze opponent al in de kleedkamer. Ook aan de warming up van de oranjehemden valt af te lezen dat ze deze wedstrijd uiterst serieus nemen. Maar dat doet WF3 natuurlijk ook. Met misschien wel de sterkste basisopstelling van dit seizoen en een ijzersterke bank gaat WF3 de strijd aan.
Vanaf de verloren toss neemt WF3 direct het heft in handen en is het veelvuldig op de helft van de tegenstander te vinden. VVS begint wat zenuwachtig aan de wedstrijd, want zij weten dat ze moeten winnen om het kampioenschap naar zich toe te kunnen trekken. Na een minuut of 20 komt ook VVS wat beter in de wedstrijd en weten zij met een afstandsschot en een kopgoal (beide naast) hun eerste doelpogingen te noteren. De eerste tegenvaller voor WF3 is dat Raymond met een spierblessure moet afhaken, hij wordt al op een kwart van de wedstrijd vervangen door Christian Bekoe. Niet veel later is er een snelle counter van de oranjehemden, die door Donnie met een stevige bodycheck tot stilstand wordt gebracht. Dit levert hem wel een gele kaart op van leidsman Johan Jong, waardoor wij 10 minuten met een man minder op het veld staan. Echter is dat met zoveel multifunctionele spelers aan onze zijde niet direct een probleem; Rob van der Molen zakt gewoon een linie terug en we gaan wat compacter spelen. Juist in dit ondertal weten we de openingstreffer te scoren. Het is Frenk Vellinga die met een leep boogballetje Jan Peerdeman bij de 2e paal weet te vinden, die vallend en via de benen van de keeper met een kopbal de 1-0 op het scorebord zet. Deze minimale voorsprong brengen wij eenvoudig naar de rust.
In de 2e helft gaat het spel lekker op en neer, waarbij wij net als de afgelopen weken eigenlijk geen een kans weg geven. Het stabiele centrum bestaat vandaag uit Donnie en Rob Spil. Tom Van ‘t Hoff is ook vandaag zijn tegenstander weer de baas, maar hij zorgt nog wel voor een penibele situatie door de bal in een acrobatische verdedigingsactie tegen zijn eigen hand te schieten… maar de man in het zwart ziet er gelukkig (en door een gele bril; terecht) geen penalty in. Op het middenveld moet Tim Klijnman de nodige meters maken om van box tot box bij te kunnen sluiten bij de balvaste David Kok. De tijd tikt in ons voordeel rustig door, maar het draait uiteindelijk natuurlijk om doelpunten in het voetbal. En die hangen letterlijk in de lucht. Uit een vrije trap van Jan torent Chris hoog boven zijn tegenstander uit (White Men Can’t Jump) en kopt hij met een oerkreet de bevrijdende 2-0 tegen het net. Het hardste gejuich komt van de reservebank, waar naast Harry en Roy Vriend, de geblesseerde Raymond, de heel kort ingevallen en weer gewisselde Frits van der Molen, de niet fitte Leon en Zeedijk-ganger Martijn Dekker ook Andrei Kyrill De Vries met gierende banden uit Kopenhagen was gearriveerd. Scoren doet scoren, want bij de volgende stilstaande situatie is het Rob die Chris wederom voor het doel weet te vinden en opnieuw is het onze Ailtons Welt die scoort! Wedstrijd beslist, 3-0. Om het publiek te vermaken gooien David en Frenk er nog een paar hakjes uit en maakt Chris zijn hattrick compleet door een onoplettendheid in de verdediging af te straffen. 4-0, over en sluiten. In de laatste 5 wedstrijden heeft Erik Snip slechts 1 tegengoal te verwerken gehad (en hielden wij maar liefst 6x de 0 in de laatste 8 partijen). Westfriezen neemt zodoende vandaag een voorschot op de titel, want met 4 punten voorsprong en nog maar 2 wedstrijden te spelen gaan we dit natuurlijk niet meer weggeven!
Het waren nog geen Project X Haren-achtige taferelen langs de zijlijn, maar vele ouders, vriendinnen, kids en liefhebbers wisten de weg naar het regenachtige Krijt te vinden vandaag. Hopelijk zien we jullie ook volgende week allemaal in Obdam (plaats), want om 10.30 uur kunnen we daar het kampioenschap veilig stellen. Jaren geleden wist WF1 daar ook promotie te bewerkstelligen door Flamingo’s 64 in de finale van de nacompetitie te verslaan. Wie weet kunnen we die goede herinneringen aanstaande zondag een vervolg geven.