WF3 KAMPIOEN | 21 - mei - 2018
Voetbalvereniging Victoria-O 2 - S.v. Westfriezen 3 (2-3)
KAMPIOENEN!
Wat een dag! Na 14 overwinningen, 2 gelijke spelen en slechts 2 nederlagen kon Westfriezen 3 vandaag kampioen worden. Alles was op voorhand al tot in de puntjes verzorgd door de feestcommissie, van de uitnodigingen voor de kampioenswedstrijd en de bedrukte shirts van Techno-Fashion Bedrijfskleding, van de Spotify-playlist en het vuurwerk tot het all-you-can-drink arrangement in Sportcafé Zwaag... De weergoden waren ons ook nog eens gunstig gezind, er moest dus alleen nog even gewonnen worden.
Bij WF3 bleken er voor de wedstrijd toch een aantal jongens, ondanks alle ervaring, een beetje zenuwachtig. Aangekomen in Obdam (plaats) was de tegenstander alweer bezig met de warming up, maar dat zijn we wel gewend van onze tegenstanders de laatste weken. Tegen de tijd dat wij 3x heen en weer hadden gelopen kwam de scheidsrechter met zijn iPad het veld op om alle spelers te controleren. Victoria O had keurig een KNVB-scheidsrechter aangesteld, omdat er iets op het spel stond! Voor ons het kampioenschap, voor de mannen in het oranje maar liefst 10 kratten Amstel Bier die ze door VVS 46 in het vooruitzicht waren gesteld bij een positief resultaat.
WF3 begon wat voorzichtig aan de wedstrijd, maar het was wederom Christian Bekoe die voor veel dreiging zorgde. Hij ging door waar hij vorige week was gebleven. Zijn eerste snoeiharde kopbal uit een corner van Martijn Dekker werd van de doellijn gehaald, zijn verwoestende knal spatte uiteen op de paal, waarna Chris op aangeven van Tim Klijnman a la Bep Bakhuys de bal binnenkopte. Waarbij hij ook nog stevig in aanraking kwam met de doelpaal. Vervelend voor ons was dat Chris vlak daarna moest uitvallen met een hamstringblessure en Steve Verhoef al binnen de lijnen kwam. De grootste kans op de 2-0 was voor Tim, na een aanname op de borst volleyde hij de bal echter over. Nog meer blessureleed, ook Jan Peerdeman moest nog binnen het half uur het veld verlaten met een achillespees/kuitblessure, zodat ook Donnie zijn opwachting kon maken. Victoria O wist tegenover Tom Van ‘t Hoff, Rob Spil, Randy Keizer en Martijn weinig gevaar te stichten in de eerste 45 minuten, dus behalve een paar hoge ballen hoefde Erik Snip nog niet in actie te komen.
In het tweede bedrijf bracht Tim tot 2x toe Steve in stelling, maar nog zonder succes. Na een uur spelen draaide Raymond weg van zijn tegenstander, legde de bal over de grond terug en was het Steve die de 2-0 op de borden bracht. Juichen! De eerste beste kans voor Vic O was raak, waardoor de spanning ietwat terugkwam in de wedstrijd. Gelukkig was daar echter weer ons breekijzer in de lucht Randy. Uit een corner kon hij tot 3x toe de bal met de kop voor het doel terugbrengen, waarbij Raymond uiteindelijk van dichtbij de 3-1 kon binnenknikken. Voor Jordie weer het moment om zich te laten wisselen, ook al stond hij net een half uurtje in het veld, zodat ook Andrei Kyrill De Vries het veld kon betreden. Victoria gaf zich echter niet gewonnen en uit een afgeslagen corner wist een van hun middenvelders de bal beheerst in de lange hoek te plaatsen; 2-3. Ondanks dat Frenk Vellinga moe was, Rob van der Molen er weer een halve marathon op had zitten en Donnie zijn teamgenoten naar voren schreeuwde (of weer terug riep) kwam de overwinning niet in gevaar en kon het echte feest beginnen.
Kampioenswedstrijden zijn zelden mooi. Maar kampioen word je over 20 wedstrijden in onze competitie. Vanmiddag konden Leon (niet fit), David Kok (vakantie), Danny (bardienst) en Frits van der Molen (blessure) helaas niet meedoen, maar juist onze brede selectie was het verschil met vorig jaar. En deze titel is dan ook niet meer dan terecht; de meeste goals gemaakt, de minste tegen, slechts 2 nederlagen en geen enkele gestolen overwinning. De bloemen werden uitgereikt door het bestuur, de champagne ontkurkt, voetbalvaders Hein en Ton zorgden voor de filmbeelden en foto’s, het massaal opgekomen Zwaagse publiek stond langs de lijn te klappen en een groot deel van de kinderen mocht op de kampioensfoto. Na het eerste kampioensbiertje langs het veld vertrok iedereen richting Zwaag om op het Basiclabel.nl-terras van Westfriezen in de volle zon Jupiler-bier te drinken. Samen met de kampioenen van WF5 (of eigenlijk 6, toch Jop Groen, Mike Beerepoot, Danny Spil, Roy Vertelman?) en de heren van WF2 (Barrie van der Laan, Nick Brandhoff, Koen Meester) was het feest. Wat nog even werd voortgezet op de Sportcafé Kermisborrel! waar onze sponsor PartyTop Entertainment het muzikale volume op standje 30 had staan. Na 100 bier en een lekkere hamburger, date of zalmsteak dropen de eerste spelers langzaam af (en gingen anderen nog door naar Partycentrum De Witte Valk). Maar om met de woorden van Harry Dekker te spreken; “Ik ben heel blij, jullie zijn de kampioenen”. Wat een memorabel seizoen mannen!
Volgende week spelen we nog 1 wedstrijd in een fantasieopstelling tegen Sew Nibbixwoud en dan zit het seizoen 2017-2018 er alweer op. Dat is ook het moment om definitief te besluiten of we nu willen promoveren of niet... Hierover later meer ;-)
Langs deze weg natuurlijk een groot dankwoord richting al onze vrouwen/vriendinnen (dat we iedere zondag weer de wei in mogen), familie (die nog steeds bijna wekelijks langs de lijn staan), vrienden (die toch steeds meer het stempel successupporter krijgen, alleen kijken als er wat te vieren is) en natuurlijk alle 339 online volgers.