WF3 nog steeds ongeslagen   |   22 - okt - 2018

vv Con Zelo 2 - S.v. Westfriezen 3 (1-2)

Als ongeslagen trotse koploper zaten de mannen van Westfriezen 3 om 09.45 uur in de kantine aan de Douwe Egberts-koffie. Ondertussen werd Google Maps geraadpleegd om de route naar Waarland uit te stippelen, zodat we op tijd arriveerden op het keurige sportcomplex ‘De Groet’. Een ouderwetse grasmat, ruime kleedkamers, prima kantine en een buitenterras waar het in oktober nog steeds heerlijk vertoeven was. Voor wie de naam Con Zelo (Latijn voor ‘vol ijver’) niets zegt, vroeger heette deze vereniging OKB: Op Klompen Begonnen. De ontmoeting met Con Zelo betekende een duel tussen de kampioenen uit de reserve 4e Klasse 01 en 02 van vorig seizoen.

Tijdens de warming up moesten de Zwaagse spelers uiteraard weer even wennen aan het echte gras, want helaas spelen we daar niet zo vaak meer op. Christian Bekoe was vandaag iets later, waardoor hij zijn opwarmrondje vooral gebruikte om alsnog een XXL-shirtje te scoren. Begonnen met een M-tenue in de hand kwam hij al ruilend tot een XL-tricot van PartyTop Entertainment (eigenlijk nog net te strak). Bij de toss hield de scheidsrechter het kort; “Als jullie te veel praten, wordt het lekker rustig op het veld. Meer zeg ik niet.” Met maar liefst 5 wissels op de bank, plus Harry en Roy Vriend als technische staf, kon de wedstrijd beginnen.

Zelfs zonder overtuigende start van de geel-witten was de eerste kans uiteraard voor Raymond, echter struikelde hij half over de bal. Het zou dan ook niet zijn dag worden. De combinaties verliepen nog niet echt vlekkeloos op de prima grasmat en Con Zelo bleek een taaie ploeg die voetballend over de grond hun voorwaartsen zochten. Vanaf de 1e minuut ontstond er overal op het veld een man-op-man-gevecht, waarbij beide ploegen het aandurfden om achterin 1-op-1 te spelen. Een foutje is dan dodelijk. En dat foutje ontstond helaas aan onze kant. De immer zo betrouwbare rechtsback Tom Van ‘t Hoff wilde de bal met de borst aannemen op het randje van de 16, maar gleed daarbij uit. Hierdoor kreeg zijn directe tegenstander een vrije doortocht richting het doel van Ton, wat resulteerde in de eerste achterstand voor WF3 dit seizoen: 1-0. Gelukkig duurde dit niet heel lang. Frits van der Molen werd op de rechterflank diep gestuurd, zijn voorzet leek ongevaarlijk, maar belandde met een grote boog op de verste paal en rolde voor het doel langs het veld weer in. Een van de rood-zwarte verdedigers dacht de bal op te ruimen, maar schoof het leer pardoes in de voeten van Chris waardoor het voor hem een koud kunstje was om de gelijkmaker aan te tekenen. In het restant van de eerste helft kreeg Raymond nog een opgelegde kans na een prachtige bal van Rob van der Molen, maar zijn vizier stond vandaag niet op scherp. Steve Verhoef viel vlak voor rust geblesseerd uit toen hij na een individuele actie tegen de onderkant van een paar Waarlandse kicksen trapte. Frenk Vellinga nam deze plek voor rust dus al over.

In de rust werd besloten dat Martijn, Niels en Mark kort na elkaar in zouden worden gebracht om zo de 90 minuten vol te maken. Leon had te veel last van zijn kuit en nam daarom de vlag ter hand. Op dat moment kwam de scheids in geuren en kleuren vertellen dat hij helaas niet verder kon fluiten, vanwege een kuitblessure. Geen paniek. Vervanging was al geregeld. Zijn opvolger werd geïntroduceerd als de man in het zwart die tot voor kort nog in de zaterdag 1e Klasse floot. Met de mooie aanvulling ‘hij is nu voorzitter van Con Zelo’. Voor ons geen punt natuurlijk. Vorig jaar hadden wij wekelijks een clubscheidsrechter, en die hadden vooral ervaring met bierteams en jeugdelftallen. Met een klein beetje vertraging begonnen wij zodoende aan het 2e bedrijf.

De wedstrijd was de tweede helft aardig in evenwicht, waarbij het spel flink op-en-neer golfde. Dit leidde echter tot weinig kansen. Achterin stond het bij ons als een huis met Jordie, later Martijn Dekker, Donnie, Rob Spil en het laatste half uur Mark van der Gulik. Niels was als invaller nog het dichtst bij een treffer, zijn inzet trof namelijk de lat. De meegereisde supporters, onder andere Joop en hond, Toon senior, Andre Van Der Molen en Joke, zagen dat een puntendeling vandaag misschien wel het maximaal haalbare was. Ton stond geconcentreerd te keepen, de verdedigers wonnen veel duels en het middenveld maakte de nodige meters. Echter wisten Chris en Raymond niet meer echt gevaarlijk te worden, wat bij laatstgenoemde nog tot een gefrustreerde gele kaart leidde. Echter weet iedere ervaren speler van WF3 dat de wedstrijd pas gespeeld is als de scheids voor het laatst op zijn fluitje blaast. In de 89e minuut, na een aanval over de linkerkant, met de opgestoomde Martijn, kwam de bal via Frenk met een stuiter voor de rechter van Tim Klijnman. Hij besloot echter niet voor een alles-of-niets poging te gaan met zijn chocoladebeen. De bal werd gecontroleerd, met een vloeiende lichaamsbeweging vrijgemaakt voor zijn linker en zoals in zijn beste zaalvoetbaldagen (bij Veerhuys Futsal en Hovocubo Zaalvoetbal) stuurde Tim de bal hard richting de verre hoek. BAM, 2-1. Het gejuich vanaf de bank en op het veld moet tot in Zijdewind te horen zijn geweest.

Nog geen 180 tellen later floot de voorzitter van Con Zelo voor het laatste fluitsignaal en kon WF3 wederom 3 punten bijschrijven aan het totaal. 15 uit 5 mag wel een bliksemstart worden genoemd. Zo snel komt Max Verstappen vanmiddag niet eens uit de startblokken tijdens de Grand Prix USA. Al toeterend verlieten wij het parkeerterrein om op ‘t Krijt een 3-puntenbiertje te nuttigen. En wij waren niet de enigen winnaars vandaag. Ook de A1 (2-1), het 2e (2-1, laatste minuut Nick Brandhoff) en het vlaggenschip (6-1 overwinning op Texel ‘94) wisten allemaal de volle buit binnen te halen. Ondanks alle lachende gezichten ontstond er al snel een klaagzang over de kwaliteit van het Jupiler-gerstenat in de kantine. Frits gaat daarom een handtekeningen-actie op touw zetten om Hertog Jan-bier op de tap te krijgen, Rob wil een ‘bring-your-own wining & dining-concept’ introduceren en Martijn reed lachend naar Cafe Jp Coen voor een goud-gele rakker. Komende week genieten wij van een vrije zondag, dus we zien jullie graag op 4 november in Enkhuizen voor de 3e uitwedstrijd op rij, dit keer tegen West Frisia 2.