WF3 Ondanks gelijkspel tevreden gezichten   |    2 - apr - 2017

Westfriezen 3 - Woudia 2 (2-2)

Ondanks gelijkspel tevreden gezichten

Op deze zonnige zondagmorgen was WF3 de gelukkige thuisploeg die onder leiding van jubilerend scheidsrechter Johan Jong het hoofdveld mocht betreden. Met 4 overwinningen in de maand maart heeft WF3 zich een prima uitgangspositie verschaft voor de laatste 7 finales van dit seizoen, met 3 verliespunten meer dan Andijk en de onderlinge wedstrijd nog voor de boeg hebben we de titelrace nog in eigen hand. Aan de geelwitten vandaag de taak om het laaggeklasseerde Woudia aan de zegekar te binden. Ondanks een blessure van Jordie was de bank weer goed bezet vandaag met Andrei, Frenk, Don en Martijn. Vanaf het eerste fluitsignaal zat WF3 lekker in de wedstrijd, Woudia twijfelde tussen druk zetten en inzakken, waardoor er vooral voor onze, uit China teruggekeerde, linksback Tom veel ruimte lag. Het was echter de Aziatische smog die voor een ietwat verminderde conditie had gezorgd, waardoor Tom af en toe moest doseren. Uiteraard was het Raymond die de eerste kansen van de wedstrijd kreeg, maar hij had zijn vizier (nog) niet op scherp staan. Gelukkig staan er dan anderen op. Uit een afgeslagen aanval zag Tim vanaf een meter of 40 de keeper te ver voor zijn goal staan en met zijn linkervoet stuurde hij de bal over de doelman in de verre hoek, 1-0. Een van die onverklaarbare theorieën in het voetbal is dat de ploeg die op voorsprong komt daarna vaak iets verslapt, zo ook wij. Doordat de linksbuiten van Woudia op snelheid niet te houden was voor WF3-debutant (in de basis en in de competitie) Peter de Geus kon hij een lage voorzet in de 16 afleveren. De Westwoudse spits maaide per ongeluk over de bal, waardoor de andere bijsluitende aanvaller het leer van dichtbij tergend langzaam over de doellijn kon duwen, 1-1. WF3 pakte na deze gelijkmaker de draad weer op, Leon deelde 3 panna’s uit alsof hij Tiki Taka Touzani zelf was, Rob Spil legde de bal heerlijk over de verdediging voor Raymond klaar, een mooi afstandsschot van Rob en de nodige corners zorgden optisch in ieder geval voor gevaar. Op het randje van buitenspel, vlagger vond van wel maar de scheidsrechter wuifde dit signaal weg, werd Steve aangespeeld in het strafschopgebied. Als een ware Rob Rensenbrink draaide hij weg bij zijn directe opponent en die legde hem vervolgens over de knie: pingel. Uiteraard eist onze topscorer direct de bal op en lopen de meeste spelers alvast naar de middenlijn. Echter, het was (en dat zou het ook niet worden) niet Raymond zijn dag. Vanaf elf meter schoot hij de bal langs de verkeerde kant van de paal. Enkele minuten later was het een stilstaande situatie die alsnog de terechte voorsprong van Westfriezen inluidde. Een vrije bal vanaf de linkerkant van het veld werd door Rob vd M met een strakke trap richting het vijandelijke doel gedirigeerd, daar zette Christian zijn voorhoofd tegen het leer en zo de 2-1 op het (niet werkende) scorebord.

In de rust namen Frenk en Martijn het stokje over op de linkerflank, waarbij Martijn met zichzelf afsprak om eerst 3 lange ballen te geven en daarna 3 ballen bij Frenk in te leveren. Na een minuut of 5 in de 2e helft raakte Chris bij een kopduel ongelukkig het achterhoofd van een Westwouder, waardoor hij met een scheurtje boven zijn wenkbrauw het veld moest verlaten en de zondag een vervolg kon geven met een bezoekje aan de huisartsenpost. Andrei nam zijn plek over op het middenveld en niet veel later kwam Don in het veld voor Peter, die net daarvoor met een slimme overtreding een counter van Woudia voorkwam… en gelukkig hield de man in het zwart het geel op zak. Ondanks verwoede pogingen van WF3 wilde het in het tweede bedrijf niet lukken om echt gevaarlijk te worden, vooral de net niet zuivere laatste passes waren hier debet aan. Woudia koos de 2e helft, ondanks de achterstand, voor de tactiek van inzakken en met snelle aanvallers counteren, dit leverde wat kleine kansjes op, maar Erik werd niet al te zwaar op de proef gesteld. Tekenend voor de 2e helft was de gelijkmaker die Woudia wist te produceren. Na balverlies van onze aanvoerder uit een ingooi bij de linkercornervlag stak Woudia met 3 passes het hele veld over en konden onze verdedigers onvoldoende ingrijpen, waarna een schot van 20 meter binnenvloog. Op dat moment was er nog een kwartier te spelen, dus met een ‘Zwaags kwartiertje’ moesten we proberen om de 3 punten alsnog over de streep te trekken. Met veel lange ballen, niet zo slimme aanvallende overtredingen, iets te weinig overleg, een tegenstander die een punt als overwinning zag en ook nog eens veel ruimte in de rug van onze laatste linie slaagde deze opdracht helaas niet. Dat het niet de dag van Raymond was werd nog eens bekrachtigd door een opspelende hamstringblessure, waardoor ook hij voortijdig het veld moest verlaten. Omdat Johan Jong vandaag 50 jaar (!) actief is voor de club waren wij op voorhand geïnformeerd door het bestuur dat de wedstrijd vanaf de zijlijn zou worden afgefloten (omdat Johan nog weleens geneigd is lekker 8 minuten blessuretijd bij te trekken). Maar vandaag tikte zijn horloge prima, want in de 92e minuut blies Johan zelf op de fluit. In plaats van applaus voor de overwinning van de WF3-matadoren kon het publiek vandaag klappen voor de terechte huldiging van onze Lid van Verdienste, die een mooie penning kreeg opgespeld van de voorzitter.

Na het teleurstellende optreden was de sfeer in de kleedkamer iets minder uitbundig dan normaal, maar we hadden al snel de juiste argumenten om er alsnog een heerlijke zondagmiddag van te maken. Het nieuwe zonneterras van Westfriezen, compleet met loungebanken en hoge tafels, kon vandaag in gebruik worden genomen. Zo waan je je gewoon aan de Costa del Krijt, met een heerlijk biertje in de zon en uit de wind. En de glimlach op de gezichten werd nog groter toen Steve door de coach van Sporting Andijk werd geïnformeerd dat zij met een 3-0 nederlaag huiswaarts waren gestuurd door West Frisia 3. En dan moest De Klassieker nog beginnen, wat een mooi spelletje he dat voetbal ;-)